Peki, sen de çaya aşık mısın?
“Biz çayın yalnızlığa iyi gelen tarafını da severiz.” – Oğuz Atay … Öyle ya, ne zaman üşüse ellerimiz bir gidişin yokluğunda çay bardağına sarılırız, ”iç için ısınsın” diyen bir ses kucaklar bizi, rejimimize inat...
Hayatın koşturmacası,aklımızda dönüp duran yüzlerce soru arasında ruhumuz sanki bedenimizi terk ediyor.Yorgun ve hantal bedenimizi nereye koyacağımızı bilemiyoruz.Bazen hayata kısa bir es vermek,durup dinlenmek ve derin bir nefes almak gerekli…
Ağa Kapısı Süleymaniye’de bir cennet.Göz önünde olmayan ara sokakların birisinde konumlanan mekan, manzarası ve havasıyla bir daha unutturmuyor kendini. Özellikle teras katında oturup manzarayı izlemek muhteşem.Gözlerinizin önüne serilen manzaraya karşı bir oh çekiyorsunuz ki tadı ciğeriniz’de...
Nargilenin,çay’ın müdavimini 300 metreden tanırım ! Muhabbete,dostlarına ve keyfine pek düşkündür bu insanlar : ) Nargile keyfi dediniz mi, ”yanında bir de elma çayı olsa” diyerek tamamlar sözünüzü. Sizde böyle birisi misiniz ? O...
Çay; benim dünyamdaki en elit, en arabesk, en geleneksel ve en yeni şey! Sürekli hayatımızın içine karışıp, varlığını sürdüren bir imza gibi! ”Gel bi çay koyayım, hem de konuşuruz’‘ daveti kadar sıcak, demlikten incecik cam bardaklara akarken etrafa yayılan yasemin kokusu kadar romantik, Sabah çayı kadar ‘günaydın’ , akşam çayı kadar yorgunluğa ‘dost’ Nasıl olur da sevilmez şimdi? Bu yüzden çaya dair ne varsa buluyor, deniyor ve aşkla paylaşıyorum! Benimle bu aşkı paylaşır mısınız?
